Początek roku 2020 przyniósł wiele zmian legislacyjnych. Jedną z nich, która zainteresuje w głównej mierze przedsiębiorców, jest nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych z dnia 8 marca 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 403 z późn. zm.). Ustawa ta jest kojarzona w głównej mierze z możliwości ubiegania się przez przedsiębiorcę rekompensaty w wysokości 40,- EUR, która pokrywa koszty odzyskania nieterminowo zapłaconej faktury VAT.
Rekompensata 40,- euro
Dotychczasowe regulacje prawne przewidywały rekompensatę dla wierzyciela w wysokości 40,- EUR za nieterminowe opłacenie przez dłużnika faktury VAT. Powyższa kwota rekompensaty przysługiwała za każdą opóźnioną płatność wynikającą z faktury i była niezależna od wysokości kwoty wskazanej na fakturze.
Zmiany w ustawie o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych
Od 1 stycznia 2020 r. obowiązuje szereg zmian wprowadzonych w ww. ustawie. W niniejszym wpisie przedstawione oraz omówione zostaną najważniejsze zmiany znowelizowanych przepisów mające największe znaczenie dla przedsiębiorców.
Wyższe rekompensaty
Jedną z głównych zmian jest obowiązywanie od 1 stycznia 2020 r. wyższych rekompensat za nieterminowe regulowanie przez dłużników otrzymanych faktur VAT. Od początku roku wysokość należnej wierzycielowi rekompensaty będzie zależeć od wysokości kwoty wskazanej na fakturze VAT. Kwotą tą jest wartość brutto, czyli należność powiększona o należnych podatek od towarów i usług (VAT).
Po wprowadzonych zmianach wysokość rekompensat jest następująca:
a) 40 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5000 złotych;
b) 70 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest wyższa niż 5000 złotych, ale jest niższa niż 50 000 złotych;
c) 100 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest równa lub wyższa od 50 000 złotych.
Równowartość kwoty wskazanej rekompensaty jest ustalana przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne
Pamiętać należy również, że oprócz rekompensaty wierzycielowi przysługuje także zwrot (jednakże w uzasadnionej wysokości) kosztów poniesionych w celu odzyskiwania należności przewyższających kwotę rekompensaty.
Zakaz zbytu prawa do rekompensaty
Od 1 stycznia 2020 r. obowiązuje zakaz zbywania roszczenia o rekompensatę 40 euro, 70 euro oraz 100 euro. Oznacza to, iż firmy windykacyjne nie mogą nabywać takich praw.
Inne zmiany
Dotychczasowa regulacja przewidywała, że termin zapłaty określony w umowie nie może przekraczać 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, chyba że strony w umowie wyraźnie ustalą inaczej i pod warunkiem, że ustalenie to nie jest rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela. Od przedmiotowej regulacji wprowadzono wyjątek zgodnie z którym termin zapłaty określony w umowie nie może przekraczać 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, jeżeli dłużnikiem zobowiązanym do zapłaty za towary lub usługi jest duży przedsiębiorca, a wierzycielem jest mikroprzedsiębiorca, mały przedsiębiorca albo średni przedsiębiorca. W przypadku gdy strony ustalą harmonogram spełnienia świadczenia pieniężnego w częściach, termin ten stosuje się do zapłaty każdej części świadczenia pieniężnego.
